จัดอันดับมหาวิทยาลัยโดย

The Times Higher Education World University Ranking (THE) 2014

การจัดอันดับมหาวิทยาลัยของ The Times Higher Education World University Rankings จะใช้หลักเกณฑ์การตัดสินครอบคลุมด้านการเรียนการสอน ผลงานวิจัย การถ่ายทอดความรู้ และมุมมองจากนานาชาติเป็นหลัก โดยการตัดสินจะใช้ตัวชี้วัด 13 ตัวซึ่งจะให้น้ำหนักแต่ตางกันออกไป เพื่อให้สามารถเปรียบเทียบอันดับได้ครอบคลุมมากที่สุด เกิดความสมดุลมากที่สุด และได้รับความไว้วางใจจากทั้ง นักเรียน นักศึกษา นักวิชาการ ผู้นำมหาวิทยาลัย ภาคอุตสาหกรรม และรัฐบาล

ตัวชี้วัดต่างๆ ของ The Times Higher Education World University Rankings ประกอบด้วย 5 ด้าน 13 ตัวชี้วัด ได้แก่

ด้านการเรียนการสอน (สภาพแวดล้อมในการเรียน) 30 % แบ่งเป็น

ผลสำรวจความมีชื่อเสียง 15%

อัตราส่วนนักศึกษาต่อพนักงาน 4.5%

อัตราส่วนปริญญาเอกต่อปริญญาตรี 2.25%

อัตราส่วนผู้ได้รับปริญญาเอกต่อเจ้าหน้าที่วิชาการ 6%

รายได้ของสถาบัน 2.25%

ด้านผลงานวิจัย (ปริมาณรายได้ และชื่อเสียง) 30% แบ่งเป็น

ผลสำรวจความมีชื่อเสียง 18%

รายได้งานวิจัย 6%

ผลผลิตงานวิจัย 6%

ด้านการอ้างอิง (ผลงานวิจัยที่ถูกนำไปอ้างอิง) 30%

มุมมองจากนานาชาติ (เจ้าหน้าที่ นักศึกษา และงานวิจัย) 7.5% แบ่งเป็น

อัตรานักศึกษาต่างชาติ 2.5%

อัตราเจ้าหน้าที่ต่างชาติ 2.5%

ความร่วมมือระหว่างประเทศ 2.5%

รายได้จากภาคอุตสาหกรรม (การถ่ายทอดความรู้) 2.5%

เป็นรายได้ที่ภาคอุตสาหกรรมยอมจ่ายเพื่อความร่วมมือด้านงานวิจัย และความสามารถของมหาวิทยาลัยที่จะดึงดูดรายได้จากตลาดการค้า

การจัดอันดับมหาวิทยาลัยของ The Times Higher Education World University Rankings จะใช้หลักเกณฑ์การตัดสินครอบคลุมด้านการเรียนการสอน ผลงานวิจัย การถ่ายทอดความรู้ และมุมมองจากนานาชาติเป็นหลัก โดยการตัดสินจะใช้ตัวชีวัด 13 ตัวซึ่งจะให้น้ำหนักแต่ตางกันออกไป เพื่อให้สามารถเปรียบเทียบอันดับได้ครอบคลุมมากที่สุด ให้เกิดความสมดุลมากที่สุด และได้รับความไว้วางใจจากทั้ง นักเรียน นักศึกษา นักวิชาการ ผู้นำมหาวิทยาลัย ภาคอุตสาหกรรมรม และรัฐบาล

ตัวชีวัดต่างๆ ของ The Times Higher Education World University Rankings ประกอบด้วย 5 ด้าน 13 ตัวชีวัด ได้แก่

ด้านการเรียนการสอน (สภาพแวดล้อมในการเรียน) 30 % แบ่งเป็น

ผลสำรวจความมีชื่อเสียง 15%

อัตราส่วนนักศึกษาต่อพนักงาน 4.5%

อัตราส่วนปริญญาเอกต่อปริญญาตรี 2.25%

อัตราส่วนผู้ได้รับปริญญาเอกต่อเจ้าหน้าที่วิชาการ 6%

รายได้ของสถาบัน 2.25%

ด้านผลงานวิจัย (ปริมาณรายได้ และชื่อเสียง) 30% แบ่งเป็น

ผลสำรวจความมีชื่อเสียง 18%

รายได้งานวิจัย 6%

ผลผลิตงานวิจัย 6%

ด้านการอ้างอิง (ผลงานวิจัยที่ถูกนำไปอ้างอิง) 30%

มุมมองจากนานาชาติ (เจ้าหน้าที่ นักศึกษา และงานวิจัย) 7.5% แบ่งเป็น

อัตรานักศึกษาต่างชาติ 2.5%

อัตราเจ้าหน้าที่ต่างชาติ 2.5%

ความร่วมมือระหว่างประเทศ 2.5%

รายได้จากภาคอุตสาหกรรม (การถ่ายทอดความรู้) 2.5%

เป็นรายได้ที่ภาคอุตสาหกรรมยอมจ่ายเพื่อความร่วมมือด้านงานวิจัย และความสามารถของมหาวิทยาลัยที่จะดึงดูดรายได้จากตลาดการค้า

โดยมีผลการจัดอันดับ ดังนี้